‘To degrow or (not) to degrow?’ Ontgroeien om binnen planetaire grenzen
rechtvaardig te bloeien
In dit hoofdstuk bespreekt Jonas Van der Slycken (UGent) hoe ontgroei (degrowth of décroissance) tracht om welzijn, sociale rechtvaardigheid en ecologische duurzaamheid tot prioritaire maatschappelijke doelen te maken.
Eerst definieert de auteur ‘ontgroei’. Daarna argumenteert hij dat ontgroei nodig is om binnen de planetaire grenzen te blijven. Vervolgens legt hij uit hoe welzijn en sociale rechtvaardigheid - tussen en binnen het globale Noorden en Zuiden en tussen huidige en toekomstige generaties - centraal staan in het ontgroei-pleidooi. Rechtvaardig verdelen wat er binnen planetaire grenzen voorhanden is, is daartoe de beste strategie.
Van der Slycken beschrijft daarna enkele beleidsopties die de ontgroei-beweging naar voren schuift, van milieuplafonds over werkzekerheid en arbeidsduurvermindering tot het afschaffen van het bbp als indicator van economische vooruitgang.
““Vanuit het dominantie groeiparadigma bekeken, wordt ontgroei vaak verkeerdelijk begrepen als een recessie terwijl het iets helemaal anders is, namelijk een middel om economieën en samenlevingen te heroriënteren in de richting van de doelen: duurzaamheid, rechtvaardigheid en welzijn.””
Jonas Van der Slycken werkt aan een doctoraat in de Sociale Ecologische Economie aan de vakgroep Economie (Universiteit Gent) over alternatieve welvaartsindicatoren die verder kijken dan groei in het bruto binnenlands product, door rekening te houden met de sociale en ecologische aspecten van welvaart. Hij is verder actief bij Rethinking Economics Ghent en de Groene Locomotief.