Jeugdhulp in crisis? De staat van de jeugdhulp in Vlaanderen anno 2018. Een analyse in cijfers
Jeugdhulp in crisis?
De staat van de jeugdhulp in Vlaanderen anno 2018. Een analyse in cijfers – Matthias Somers
In deze studie maken we een staat op van de jeugdhulp in Vlaanderen anno 2018. Hoeveel kinderen en jongeren met een zorgnood maken gebruik van jeugdhulp? Hoeveel kinderen met een zware zorgnood staan op een wachtlijst voor hulp, en zijn die wachtlijsten gegroeid of gekrompen? Waar stellen zich grote tekorten, waar is er beterschap merkbaar? En hoe leiden tekorten op één plek in het jeugdhulplandschap tot escalerende problemen elders in de jeugdhulp? We bespreken achtereenvolgens de brede instap, de rechtstreeks toegankelijke jeugdhulp, de niet-rechtstreeks toegankelijke jeugdhulp, en de crisisjeugdhulp en gerechtelijke jeugdhulp, alvorens te concluderen.
Niettegenstaande de inzet en de overgave van zovelen die in de jeugdhulp werken, blijft de jeugdhulp in Vlaanderen ver onder de maat: vele duizenden kinderen en jongeren en hun gezinnen krijgen niet de zorg en ondersteuning die zij nochtans broodnodig hebben. Of het nu gaat om jongeren met een fysieke of een verstandelijke beperking, met gedragsmoeilijkheden of in een problematische opvoedingssituatie: we werken in Vlaanderen voor hen nog steeds te vaak volgens het principe: wie eerst komt, eerst maalt, en de rest moet zichzelf maar zien te redden. Het hoort echter onaanvaardbaar te zijn dat kinderen en jongeren met een zware zorgnood, soms in erg kwetsbare situaties, maanden- en zelfs jarenlang moeten wachten op hulp — als ze al geholpen worden tout court.
Wat hier nodig is, is geen zoveelste hertekening van het jeugdhulplandschap, maar een grondige discussie over de manier waarop we de zorg en ondersteuning voor kinderen en jongeren met een zware zorgnood willen financieren.
